Advertisements Դու` խաղողի խչմարված վազ, Վշտերդ` ջուր, ինքդ ավազ. Դու` բարդենի սաղարթաշատ, Առուն ի վար փռված փշատ. Դու` կիսավեր ամրոց ու բերդ, Մագաղաթյա մատյանի թերթ. Դու` Զվարթնոց-ավեր տաճար, Կոմիտասյան ծիրանի ծառ. Դու` ջրաղաց խորունկ ձորում, Դու` հորովել անուշ ծորուն, Փայլ գութանի արծաթ խոփի. Դու` նե’տ, նիզա’կ, մկո’ւնդ կոպիտ, Դու` հայրենի ծխանի ծուխ, Դու` անգի’ր վեպ, դու Սասնա ծո՜ւռ Իմ փառապա’նծ, Իմ տառապա’ծ, Իմ բարձրանո՜ւն, Իմ քաղցրանո՜ւն: Դու մրգերի շտեմարան, Ոսկեվազյան գինու մառան. Դու` թավշե դեղձ, դու` փրփուր հաց, Արտաշատյան խաղող սևաչ. Presto page manager 9 crack keygen database marketing free.

Oct 16, 2012  KENAC SIRO MASIN. Skip navigation Sign in. This video is unavailable. Paruyr Sevak Erjanik exir davachan im ser - Duration: 5:12.

Դու Սևանի վառվող կոհակ. Երևանի սյուն ու խոյակ.

Դու` հանգրվան, կանչող փարոս, Դու հայկական գերբ ու դրոշ. Խոսուն վկա կոտորածի Ու վճիտ աչք ցամքած լացի. Արդարության ահեղ ատյան, Սրի պատյան, Սիրո մատյան – Միշտ հի՛ն ու նո՛ր իմ Հայաստան: Պարույր Սևակ ԻՄ ՍՈՒՐԲ ՀԱՅՐԵՆԻՔ Իմ սուրբ հայրենիք, դու սրտիս մեջ ես, Դու սրտիս մեջ ես, ոչ լեզվիս վրա, Իմ սրտի միջից, թե սիրտս ճեղքես՝ Դրոշիդ բոցը պիտի հուրհրա։ Չեմ ուզում գոռալ իմ սիրո մասին, Սակայն, իմացիր, հայրենի՛ք իմ մեծ, Քեզ հարյուր տեղով խոցեց թշնամին, Բայց հազար տեղով իմ սիրտը խոցվեց։ Ես ամբողջովին քոնն եմ, հայրենիք, Եվ մոմի նման, ճամփեքիդ վրա Քո փառքի համար թե մի օր վառվեմ, Մոխրաբիծ անգամ ինձնից չի մնա։ Հովհաննես Շիրազ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԳԱՐՈՒՆԸ Ամեն գարուն՝ ինչքան ծանո՛թ, Այնքան նո՛ր է ու ցանկալի՜. Ամեն գարուն մի նո՛ր ձայնով Ու նոր սիրո պե՛ս է գալիս. – Տե՛ս, հավքերը հազարերանգ Հին բնե՛րն են վերադառնում. Ամե՛ն տեղ են դառնում նրանք՝ Բայց ուրի՜շ է Հայաստանում. – Հայաստանում նրանց նման Պանդուխտ հայե՛րն են ետ դառնում, Ու բույն շինում, որ միշտ մնան Հայության բո՜ւյն Հայաստանում – Տե՛ս, իր փեշերը հավաքած, Ձմեռը սա՜րն է բարձրանում, Ամե՛ն տեղ է սա անկասկած՝ Բայց ուրի՜շ է Հայաստանում, – Ձյունից ծնված ամեն առվակ, Մի գետի չափ գո՜րծ է անում, Որ քա՜րն անգամ ծաղիկ դառնա Մեր քարաշա՛տ Հայաստանում – Տե՛ս, բուրո՜ւմ են ծաղիկ ու սեզ, Եվ հին սերերը՝ նորանո՛ւմ.

Ամե՛ն տեղ է գարունն այսպես՝ Բայց ուրի՜շ է Հայաստանում. Դարավոր սի՜րտն է հայկական. Իմ աչքերի դեմ մանկանում Չէ՛, գարնանն այս աշուն չկա՛ – Հավե՜րժ է նա Հայաստանում Գևորգ Էմին ՀԱՅԱՍՏԱՆ ԱՍԵԼԻՍ Հայաստան ասելիս այտերս այրվում են, Հայաստան ասելիս ծնկներս ծալվում են, Չգիտեմ` ինչու՞ է այսպես: Հայաստան ասելիս շրթունքս ճաքում է, Հայաստան ասելիս հասակս ծաղկում է, Չգիտեմ` ինչու՞ է այսպես: Հայաստան ասելիս աչքերս լցվում են, Հայաստան ասելիս թևերս բացվում են, Չգիտեմ` ինչու՞ է այդպես: Հայաստան ասելիս աշխարհն իմ տունն է, Հայաստան ասելիս էլ մահն ու՞մ շունն է.

Armenian Poetry - - - Provided by Molorak Films Paruyr Sevak (1924-1971) One of the best poets of Armenian Literature was Paruyr (Sevak) Ghazaryan. He was born in 1924, January 24, at the village of Vedi, Armenia. Paruyr Sevak's father, Rafael Ghazari Soghomonyan (1892-1982) was an educated farmer married to Anahit Gaspari Soghomonyan, who was the mother of Paruyr Sevak. She was illiterate, village woman, who was very kind, hard working and religious housewife helping her husband with the fieldwork.

Their original family epitet contained the prepositional name, 'Ter' which meant: lord or spiritual father and made a reference to the family's religious origin. The forefathers of those families who had that prepositional name have been known to be very educated people, who got their education at the Gevorgyan Seminary of Echmiadzin (the world headquarter of Armenian church). Therefore, people who knew Paruyr Sevak's family were expecting him to have preserved the trait of a 'prophet', which he have later evolved in a literary sense of the word, becoming a prophetic spokesperson of Armenian people in their struggle for preserving their ancient history and very rich cultural heritage. Universal humanism and passion toward his native culture bounded his poems. Sevak's love for education helped him to get accepted into secondary school at age 6 (while legal age established by government for kids to attend a secondary school was 7). Motivated with passion for learning, Paruyr Sevak graduated 10th grade with honors.

His main personal characteristics that got developed as he grew were honesty, straight forwardness, dignity, integrity and clarity of thoughts. He loved reading, so he managed to read almost all of the books he came across and was able to find in the village's libraries. Therefore,as a result, he developed the urge of becoming a writer.